Jak diagnozuje się najczęstsze choroby bydła?

Predyspozycje genetyczne, rasa, warunki utrzymania, wiek, sposób żywienia – to wszystko wpływa na stan zdrowia bydła. Niestety nie zawsze mamy możliwość pełnej ochrony zwierząt hodowlanych przed chorobami. Zbyt późne wykrycie objawów danego schorzenia, a poprzez to jego diagnoza, prowadzi do sytuacji, w której zwierzęta otrzymują pomoc za późno. Jakie są najczęstsze choroby bydła i jak powinno się je diagnozować?

Pierwsze objawy a identyfikacja choroby

Hodowca, który jest zaznajomiony z najczęstszymi chorobami bydła, działa sprawniej. Wie, kiedy dana nieprawidłowość jest niegroźna i chwilowa, a kiedy problem wymaga natychmiastowej pomocy ze strony lekarza weterynarii. Powszechne objawy chorób u bydła to przede wszystkim brak apetytu czy mniejsza wydajność. Niemniej jednak te występują zazwyczaj dopiero po paru dniach od początku choroby, przez co ta może wyrządzić już duże szkody w organizmie zwierzęcia. O rozpoczęciu się procesu chorobowego u bydła może świadczyć: nietypowa postawa (wygięty lub zgarbiony grzbiet), szyja wyciągnięta do przodu (może to być oznaka duszności) czy nienaturalne wysunięcie przednich kończyn do przodu (świadczyć może o rozwijającym się ochwacie). 

Choroby bydła możemy podzielić na kilka grup:

• choroby układu pokarmowego,
• choroby metaboliczne,
• choroby układu rozrodczego,
• choroby układu oddechowego,
• choroby układu krążenia,
• zapalenia skóry oraz wymienia.

Choć hodowca powinien stale monitorować stan zdrowia swoich zwierząt, to profesjonalna diagnostyka chorób bydła może być wykonana jedynie przez doświadczonego specjalistę.

Prawidłowa diagnoza chorób bydła

Choroby bydła można podzielić na wiele kategorii. Poznajmy najpopularniejsze schorzenia i prawidłowe diagnozy w przypadku pojawienia się tych chorób:

• ketoza krów: wynika głównie z błędów żywieniowych (jest wynikiem ujemnego bilansu energetycznego) i dotyka zwierzęta znajdujące się w najwyższym okresie mleczności; mała produkcja mleka i obniżony apetyt mogą świadczyć o ketozie – chorobę można zdiagnozować także poprzez testy na obecność ketonów w mleku lub moczu,
• skręt macicy: bydło uważane jest za gatunek zwierząt cechujący się skłonnością do występowania tego schorzenia. Trzeba jednak zaznaczyć, że często przyczyna jego wystąpienia nie jest znana. Do głównych objawów skrętu macicy zalicza się: kolki oraz niepokój zwierzęcia. Nieprawidłowe ułożenie macicy może być zdiagnozowane wyłącznie w badaniu rektalnym,
• zapalenie wymienia: to spowodowane jest głównie niedostatecznym dbaniem o higienę doju. Bakterie łatwo rozprzestrzeniają się w stadzie (chociażby poprzez: ręce dojarza, zakażoną dojarkę czy brudną ściółkę). Objawy zapalenia wymion różnią się w zależności od występującego czynnika zakaźnego. Zazwyczaj chore wymię jest gorące w dotyku, zaczerwienione i obrzęknięte. Wywołuje też ból u zwierzęcia. Zakażenie potwierdzić może pojawienie się kłaczków na przedzdajaczu czy zmiana w kolorze płynu do testowania mleka – ta mówi nam o wzroście liczby komórek somatycznych. Polecane jest wykonanie badania posiewu mleka z zakażonych ćwiartek, które określi, jaki drobnoustrój doprowadził do zakażenia.

Do często występujących chorób bydła zaliczają się również: BVD/MD, IBR/IPV, Leptospiroza, Paratuberkuloza, Neospora caninum, Mykoplazmozy oraz biegunki bydła. W skład diagnostyki weterynaryjnej wchodzą między innymi takie badania jak: badania mikrobiologiczne, badania serologiczne, badania parazytologiczne, badania hematologiczne i biochemiczne czy badania metodami biologii molekularnej.